Oczywiście też oglądałem, niezależnie od okoliczności jest to rekord który do tej pory wydawał się tylko czysto teoretycznie możliwy do osiągnięcia. Szacunek dla zwycięzcy ogromny: to nawet nie chodzi o trudność pytań, tylko o opanowanie stresu i podjęcie decyzji tak ryzykownej. Wiadomo, że do połowy pytań branie ich na siebie jest ryzykiem opłacalnym. Ale po połowie, dalsze branie na siebie już tylko zmniejsza prawdopodobieństwo wygranej. Żeby tak zagrać, trzeba dokładnie wiedzieć że idzie się na rekord.
Co do pytań, to było jednak kilka nieoczywistych, poza tym przecież gracze nie wiedzą jaka skala trudności będzie obowiązywała w danym odcinku, więc podjęte ryzyko było duże.
PS. Konkurentów jednak nie rozłożył: nie zadał im przecież ani jednego pytania. Walczył tylko z samym sobą, nie z konkurentami.
PS2: Pan Kazimierz wielokrotnie żartował z poziomu stresu panującego w studio, zwłaszcza przed zadaniem pierwszego pytania. Zapewniam was, że te żarty są niezwykle trafną obserwacją. Z krwi uczestników programu możnaby pozyskiwać adrenalinę na skalę przemysłową. Samo opanowanie drżenia rąk jest wyzwaniem, a bez butelki wody pod ręką nie dałoby się odpowiedzieć na żadne pytanie, bo w ustach brak jest płynu nawilżającego.
