Człowiek uczy się całe życie, a i tak popełnia błędy. Moja przygoda z internetem miała początek ok. 2007r. od pierwszego, podarowanego laptopa z touchpadem. Już wtedy, tak mi to syn nakreślił, złapałem konia trojańskiego. Jakimś tam swoim sposobem (programista) wybronił mnie od niego, po czym kupił jakieś cudo, co nazywa się Pentagram i zaszyfrował. Jednak mój brak podstaw nie dawał mu spokoju, a sam nie zamierzał mnie uczyć, więc kupił mi książkę dla seniora o wiedzy nt. internetu i poruszania się po nim. Nie pamiętam nazwy, ale pod wpływem nacisku syna, zacząłem układać hasła do logowanych stron i poczty, co jednak nie uchroniło mnie od podatności na wirusy. Okrzepłem po pierwszym blue ekranie, a po nim były kolejne zawirowania. Wtedy kupiłem za niemałe pieniądze swój pierwszy komputer stacjonarny z Windowsem 7. Największą zmorą była ciągła próba zmiany w panelu sterowania na dostęp zdalny i brak ochrony dysku. Jak już to opanowałem, były ataki na sterowniki, czy dziwne pojawianie się okienka z cmd. Włączyłem do użytku oprogramowanie antywirusowe, bo Defender jednak, przy mojej wydatnej "pomocy" nie chronił dobrze. Parę lat ktoś mnie jednak ćwiczył (może i syn?), aż ustały ataki. Jednak nie ma mocnych na hakera. Ktoś tak perfidnie zhakował mi touchpada w Windows 10, że specjalista od tych napraw z serwisu pozagwarancyjnego dał mi wycenę nie do zaakceptowania. Nowy laptop był więcej wart ceny i zamiast powoli dobiegającego końca wsparcia Windowsa 10, laptop z Windows 11 jest obecnie w użyciu. Co zatem powodowało, że ataki nie ustawały? Zbyt krótkie i nieskomplikowane hasła, a także czasami lekceważący stosunek do codziennej "pielęgnacji", oraz ochrony przed wirusami i zagrożeniami. Nie ma jednak mocnych na hakerów, toteż nieustanna czujność i stosowanie się do zaleceń, na jakimś bezpiecznym poziomie uchronić może od niespodzianek.
