Obiecana bajka o...
Dawno, dawno temu…
Nie w odległej galaktyce, ale w naszym Królestwie, które wtedy spowijał jeszcze mrok średniowiecza technologicznego, a nasz ulubiony Operator nosił chlubne miano Narodowego, zrodził się pomysł, aby abonenci, którzy nie mają możliwości założenia sobie normalnej linii telefonicznej używali urządzenia zwanego potocznie TN-ką. (Oficjalna nazwa techniczna TN1+1). Na jednej parze przewodów za pomocą sprytnej zwrotnicy instalowanej zazwyczaj na klatce schodowej mogło sobie rozmawiać dwóch abonentów o różnych numerach. Wadą było to, że naprzemiennie. Jeśli jeden rozmawiał zajmował łącze i choć drugi nie mógł wtedy konferować, to nie słyszeli się wzajemnie i mieli osobne liczniki rozmów. Świat szedł dalej, a technologia się rozwijała. Za pomocą czarów zwanych modulacją częstotliwości wynaleziono sposób jak tu owe dwa numery upchać w jedno łącze, ale tak sprytnie, żeby można było prowadzić dwie rozmowy jednocześnie nie przeszkadzając sobie nawzajem…I tak powstały PCM-ki. Oczywiście ludziom było za mało upychać dwóch abonentów w parze przewodów. Chcieli czterech i nawet dziesięciu. Jak chcieli tak i zrobili. Dziesięciokanałowe urządzenie widzicie na zdjęciu. Mocno zdekompletowane, ale…Wystarczyły dwie żyły od centrali do budynku, aby 10 osób stało się szczęśliwymi posiadaczami telefonów. W dobie internetu szerokopasmowego PCM-ki uniemożliwiały założenie Neostrady czy wcześniej SDI. Ale swoje zadanie spełniły doskonale. W jakiejś małej części stelefonizowały nasz kraj…:)
Jak widać skopiowało się ale nie zupełnie mi o to chodziło...to się w razie czego wytnie...
